به نقل از «فرارو»

(تصاویر) گشتی در بازارچه معروف؛ خیابانی شبیه شانگهای در جنوب تهران

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۰۰۰۶

بازار‌ها در مراکز کلیدی شهر‌ها پا می‌گیرند، جا‌هایی که رونق اقتصادی دارند و محل رفت‌وآمد آدم‌ها هستند. میدان نقش جهان اصفهان نمونه درخشان این مثال است. در منطقه ١٨ ما، اما بازاری وجود دارد که چندان مطابق قاعده بالا شکل نگرفته، ولی ویژگی‌های یک بازار را از هر جهت که فکر کنید در خود دارد.

به گزارش همشهری آنلاین، این بازارچه بزرگ جایی نیست جز ضلع شمالی و جنوبی خیابان برادران بهرامی که عینا نمونه کوچکی از بازار بزرگ تهران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با همان خصوصیات، شکل و شمایل و تنوع اجناس. می‌پذیرم که در تشبیه بالا، یعنی بیان وجود شباهت بین بازار تهران و راسته خیابان برادران بهرامی، نوعی اغراق وجود دارد، اما نباید این موضوع را هم فراموش کنیم که این بازار برای مردمان جنوب غرب پایتخت حکم همان بازار تهران را دارد. لااقل در عرضه پوشاک، کیف و کفش. گزارش پیش‌رو بعد از چند ساعت قدم زدن در این راسته بازار نوشته و سعی شده تا موضوعاتی از دل این بازار بیرون کشیده شود که به درد یک گزارش اجتماعی بخورد. موضوعاتی که از فرط آشکار بودن گاهی از چشم مردم این شهر پنهان می‌مانند.

پارک خودرو در هر سوراخ و سنبه!

تهران شهر بزرگی است و موضوعات زیادی برای نوشتن یک گزارش اجتماعی یا شهری در اختیار آدم می‌گذارد. توی پرانتز باید بگویم به هر حال منطقه ١٨ نیز ضلعی از همین شکل هندسی بزرگ است که از قواعد اضلاع دیگر پیروی می‌کند. این را هم نگفته نگذاریم که این شهر بزرگ چند تا سوژه تکراری دارد که از فرط مطرح شدن نخ‌نما به نظر می‌رسند. یکی از این موضوعات کمبود جای پارک است وطبیعتا دامنه این مشکل منطقه ما را هم در بر گرفته است. به‌عنوان مثال، یکی از دغدغه‌های اصلی مشتری‌ها و فروشنده‌های خیابان برادران بهرامی پیدا کردن جای پارک برای اتومبیل‌هایی است که به‌سختی در هر سوراخ و سنبه‌ای که پیدا بشود آن را پارک می‌کنند.

اغلب مردم تهران اعتراف می‌کنند مهم‌ترین ویژگی حاشیه‌ای یک بازار خوب پارکینگ آن بازار است، چراکه نبود پارکینگ در یک فضای عمومی چیزی نیست که به‌راحتی بشود با آن کنار آمد. شوخی که نداریم، ماشین هم اسب نیست که بشود آن را به درخت بست یا تا کرد و مثل یک دست لباس توی کمد یا گنجه پنهانش کرد. شهر خیابان دارد و خیابان‌ها برای اتومبیل درست شده‌اند. در عین حال، افزایش تعداد اتومبیل در یک شهر، وجود پارکینگ‌های متعدد را ضروری می‌کند. این همان ضرورتی است که در بازار مورد بحث ما جایش خالی‌ست.

صید مشتری با شعبده‌بازی

بعضی وقت‌ها در زندگی یا در بازار کسب‌وکار ما چیز‌های جالبی مد می‌شود. مثلا مد می‌شود فروشنده‌ها روی ویترین شیشه‌ای مغازه خود بنویسند: «حراج واقعی به دلیل تغییر شغل»، یا بنویسند: «حراج نکرده‌ایم، ارزان می‌فروشیم.» این شعار‌ها اول جذاب بودند و مشتری‌ها هم به آن‌ها اعتماد می‌کردند، ولی بعد‌ها مشخص شد از حدود یک شعار تبلیغاتی کلیشه‌ای برای فروش بیشتر یا مصادره بازار و صید مشتری‌ها تجاوز نمی‌کنند. در اعیاد و مناسبت‌ها می‌شود روی شیشه اغلب فروشگاه‌ها این نوشته‌ها را دید.

جالب این است که فروشنده‌ها اصرار دارند به دیگران بقبولانند در کمال صداقت دست به انجام چنین کاری زده‌اند، اما حالا که تب‌وتاب خرید کمی فروکش کرده است و کسی دیگر برای این ترفند‌های تبلیغاتی تره هم خرد نمی‌کند، معلوم نیست چرا بعضی فروشنده‌ها هنوز اصرار دارند با شعبده‌بازی پول در بیاورند. هر کاری قواعدی دارد که غیرمتخصصان از آن بی‌اطلاعند، ولی وقتی این قواعد پنهان مثل روز برای همه آشکار می‌شود دیگر لازم نیست هنوز روی استفاده از همان شیوه‌های کهنه پافشاری کرد. ما باید بدانیم نوآوری در کار‌ها هیچ‌کسی را پشیمان نمی‌کند.

ردپای چینی‌ها در کسادی بازار کیف و کفش

من خیابان اصلی شانگهای چین را ندیده‌ام، در عوض چیز‌هایی از این خیابان شنیده‌ام که فکر می‌کنم راسته بازار مورد نظر ما در ابعادی کوچک‌تر، البته از نظر شلوغی و ازدحام جمعیت، تجسم چکیده این خیابان به‌حساب می‌آید. مردمان منطقه١٨ خیابان برادران بهرامی را جایی برای قدم زدن، خرید و گذراندن یک بعدازظهر پاییزی می‌دانند. جایی برای اینکه در عین خرید کردن، اوقات فراغتشان را هم در آن بگذرانند.

اما یک چیز دیگر در این خیابان دیده می‌شود که وجه‌شبه اصلی این خیابان و خیابان‌های بزرگ کشور چین است، اینکه اغلب کیف‌ها و کفش‌های موجود در خیابان برادران بهرامی چینی هستند و از آن‌طرف آب آمده‌اند. بگذریم از اینکه هجوم رو به افزایش این اجناس بازار تولیدی‌های داخلی را پاک کساد کرده و چه‌بسا به تعطیل کشانده است. با همه این اوصاف، گشت و گذار در این بازارچه را از دست ندهید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: بازارچه فروشنده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۰۰۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقادات عجیب روحانی معروف از سبک زندگی مردم | همه‌تان باید کار کنید | حق ندارید همه چیز را گردن دولت بیاندازید!

سید رضا اکرمی در گفتگو با رویداد ۲۴، تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

بخش‌های مهم این گفتگو را در زیر می‌خوانید:

*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیار‌ها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کار‌های دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کار‌ها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کار‌ها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کار‌ها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.